Αύγουστος λοιπόν, μήνας διακοπών για την πλειοψηφία των κατοίκων του Βόρειου ημισφαιρίου. H αξονική κλίση της Γης στρέφει το ημισφαίριο προς τον ήλιο και η διάρκεια της ημέρας είναι η μέγιστη. Μα, θα πείτε «σε έχει βαρέσει ο ήλιος κατακέφαλα, που θες να καταλήξεις» (και με το δίκιο σας), μα με πνεύμα αντιδραστικό θα σας απαντήσω: για κάποιους από μας με 'πειραγμένο άξονα', ο Αύγουστος μας κίνησε για τα βουνά και πιο συγκεκριμένα στα γνωστά Ακροπολικά χώματα.
Ναι, καλά διαβάσατε. Η απάντηση στην ερώτηση «που θα πας διακοπές φέτος τον Αύγουστο», απλή και ταπεινή. Θα βρίσκομαι στην Ιτέα. Για τους μη υποψιασμένους, η απάντηση «ήσυχο μέρος για να γεμίσει κανείς τις μπαταρίες του», μα το μόνο σίγουρο είναι ότι η ξεκούραση για μένα ήταν σε δεύτερη θέση. Η οργάνωση όπου είχα την χαρά να συμμετέχω, αφορά την προετοιμασία της Toyota Gazoo Racing WRC, η οποία επέλεξε τη χώρα μας για τις δοκιμές της. Το συνολικό έργο από πλευράς οργάνωσης φέρει την υπογραφή του κ. Λώρη Μελετόπουλου (L.M.) και αυτό από μόνο του λέει πολλά.
Ακολουθήστε μας στα social media Facebook, Instagram & YouTube για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα μας.
Έτοιμη, λοιπόν, τέσσερις μέρες πριν τον 15 Αύγουστο, για αναχώρηση προς Ιτέα. Είναι η πρώτη φορά που θα παρευρίσκομαι σε ένα δρώμενο σαν και αυτό, και όχι ως θεατής αλλά ως μέλος της ομάδας. Η προετοιμασία, παρόμοια με αυτή του «φύγαμε για Ακρόπολις;», όπου τα απαραίτητα (γυαλιά, καπέλα, αντηλιακό, παγωμένο νερό κλπ.) δεν επιτρέπεται να λείπουν, με τη διαφορά ότι πήραμε και το μαγιό μας, να ρίξουμε και καμιά βουτιά!
Φτάνοντας αργά το απόγευμα στο ξενοδοχείο, μια γρήγορη γνωριμία με την ομάδα, ένα μικρό briefing (ενημέρωση) και προγραμματισμός ξυπνητηριού… ώρα 6:00 π.μ.. Το πρόγραμμα των ημερών, άρτια σχεδιασμένο. Η ανυπομονησία της πρώτης μέρας, για το πώς θα κυλήσουν τα πράγματα, μεγάλη. Η πρώτη μέρα μας βρήκε στην ειδική διαδρομή "Λειβαδιά" και το πλήρωμα που θα σήκωνε την πρώτη σκόνη απαρτιζόταν από τους Jari-Matti Latvala – Juho Hänninen (οδηγός – συνοδηγός). Το πλήρωμα έδειξε να το ευχαριστιέται, φυσικά στα πλαίσια της δουλειάς που καλείται να φέρει εις πέρας.
Η δεύτερη ημέρα στην τοποθεσία Καρούτες, σε μια περιοχή που πραγματικά έρχεσαι κοντά στη φύση, το service area σε μια όμορφη τοποθεσία και η ειδική να εμφανίζει όμορφα τεχνικά κομμάτια. Σε αυτή την ειδική διαδρομή, η αλληλεπίδραση και το στίγμα στα sοcial media για όσους παρευρέθηκαν (μην μου πείτε ότι αντέχετε χωρίς αυτό) για την άμεση μετάδοση της εμπειρίας των περασμάτων μηδενική, καθώς τα δίκτυα επικοινωνίας δεν πιάνουν εκεί. Τα περάσματα δεν είχαν την απόδοση που πλήρωμα (Kris Meeke – Seb Marshall [οδηγός – συνοδηγός]) και θεατές περίμεναν να εισπράξουν, και το ασφάλτινο κομμάτι δεν έγινε ποτέ.
Η συνέχεια για τις επόμενες δύο μέρες, θα έβρισκε πίσω από το τιμόνι του Toyota Yaris WRC, τον Ott Tänak και στο δεξί bucket τον Martin Järveoja, στην ειδική Βωξίτες και Ρεγγίνι-2. Η πρώτη μέρα αυτού του πληρώματος αρκετά απαιτητική, με την ομάδα του service να μην παίρνει ανάσα. Η τελευταία μέρα εξίσου απαιτητική για όλους, λαμβάνοντας υπόψιν και κάποιες μικρές ‘ατυχίες’ που η ομάδα του service καλέστηκε να αντιμετωπίσει. Άλλωστε η κούραση, λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και της όλης διάρκειας της προετοιμασίας, έκανε την εμφάνισή της την τελευταία μέρα αργά το απόγευμα.
Και τις τέσσερις μέρες οι παρευρισκόμενοι πήραν τη ‘δόση’ τους με το παραπάνω. Η παρουσία θεατών σε ένα μήνα που είναι συνυφασμένος με τη λέξη διακοπές, σε αυτές τις τοποθεσίες δηλώνει ίσως με τον πιο ηχηρό τρόπο, το πόσο λείπει στη χώρα μας η πραγματοποίηση διεθνών αγώνων.
Κατά την επιστροφή μου για το υπόλοιπο των διακοπών, ήδη δημιουργείται το συναίσθημα που με κατακλύζει μετά από κάθε διοργάνωση που συμμετέχω (ανεξαρτήτως ιδιότητας) στο χώρο του μηχανοκίνητου αθλητισμού.. «και τώρα πότε πάλι;»
«Ευτυχώς σύντομα!» είναι η απάντηση και συνεχίζω για τον προορισμό μου.
Υ.Γ. : Δεν θα μπορούσα να μην εκφράσω την χαρά και ευγνωμοσύνη σε αυτούς που με εμπιστεύθηκαν για την παρουσία μου σε όλο αυτό, τον κ. Λώρη Μελετόπουλο (L.M.) σε μεγαλύτερο βαθμό για όλη την εμπειρία, καθώς και την ομάδα που πραγματικά το χαμόγελο, η διάθεση και η συναναστροφή μου μαζί τους αποτελούν "ελιξήριο" για τις συνθήκες και την επίτευξη του αποτελέσματος!