Και ενώ ο αγώνας, 2ο Ελευσινιακό Ράλλυ, ήταν το κλείσιμο της “αγωνιστικής” χρονιάς 2017, ο δεύτερος αγώνας όπου συνοδήγησα με το φίλο Λευτέρη, ήταν σαν “ψέμα”, αφού συνέπεσε ημερολογιακά την 1η Απριλίου 2018.
Φυσικά, και ο αγώνας πραγματοποιήθηκε. Το Ράλλυ Ανοίξεως προς τιμήν της κ. Βάσως Παραστατίδου πραγματοποιήθηκε με τους καλύτερους οιωνούς, αφού ο καιρός ήταν με το μέρος μας. Η εκκίνηση του αγώνα δόθηκε στη πλατεία Ελευθερίας στο Κορωπί και ο τερματισμός ήταν στην Ανάβυσσο.
Ακολουθήστε μας στα social media Facebook, Instagram & YouTube για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα μας.
Με αφορμή τον προηγούμενο αγώνα, όπου οι διαδρομές κοντά στον ελευσινιακό κόλπο αλλά και της γύρω περιοχής δεν με άφησαν καθόλου αδιάφορη, ήρθε η ώρα να γνωρίσω και ένα μικρό κομμάτι του νότιου άκρου της Αττικής όπου πάλι θα συνδύαζε βουνό και θάλασσα, και αυτό βάσει του road book. Το όχημα που αυτή τη φορά θα βρισκόμουν ως συνοδηγός θα ήταν ένα υπέροχο Ford Anglia Super του 1965, με κυβικά κάτι λιγότερο από 2000.
Η ιστορία για το πως πέρασε αυτό το αυτοκίνητο στα χέρια του Λευτέρη (και του αδερφού του Δημήτρη, φυσικά) πραγματικά πολύ ιδιαίτερη. Η προηγούμενη εξόρμηση του συγκεκριμένου οχήματος ήταν στον αγώνα που αναφέρθηκα παραπάνω με οδηγό τον Δημήτρη. Πρόκειται για ένα καλοδιατηρημένο αυτοκίνητο με ελάχιστα χιλιόμετρα που είχε την τύχη (και ατυχία θα έλεγα) να παραμείνει σε ένα γκαράζ ακινητοποιημένο για αρκετά χρόνια. Μα, περνώντας στα χέρια των παιδιών, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα ξαναποκτούσε ζωή.
Όπως κάθε Κυριακάτικη βόλτα, αλλά πολύ περισσότερο μια βόλτα με αφορμή ενός αγώνα τύπου Regularity, έχει και μια πολύ όμορφη κατάληξη! Ο αγώνας μου φάνηκε πιο απλός σε σχέση με τον προηγούμενο, μα αυτό που τον έκανε ξεχωριστό είναι ότι ο αγώνας τελείωσε νωρίς το απόγευμα, όχι όμως και η βόλτα με το υπέροχο Anglia. Μετά το τέλος του αγώνα, προστέθηκε και η φίλη Δήμητρα (που εκείνη τη μέρα τελούσε χρέη οργανωτή) στη παρέα και η βόλτα συνεχίστηκε, αφού θα ήταν κρίμα να χανόταν η ευκαιρία να περάσουμε λίγο χρόνο στο Σούνιο, παρατηρώντας το ηλιοβασίλεμα.
Η άνοιξη είχε μπει για τα καλά, και αυτή η Κυριακή έμοιαζε να μην θέλει να τελειώσει!