Αν και είναι γνωστό ότι αρχές Μάρτη η ορεινή Πελοπόννησος δεν έχει μπει για κανένα λόγο σε κλίμα άνοιξης, η διοργάνωση τέτοιου είδους αγώνα φαίνεται να μην πτόησε τους αγωνιζόμενους του είδους να βγάλουν από τα γκαράζ τους τα κλασικά τους αυτοκίνητα, και να δηλώσουν το παρόν.
Η αφετηρία του αγώνα αυτή τη φορά ήταν στο Φλοίσβο Κορινθίας και θα κατέληγε στην όμορφη Δημητσάνα Αρκαδίας. Η συνολική χιλιομετρική απόσταση που καλούνταν τα πληρώματα να καλύψουν ήταν 210 χιλιόμετρα, εκ των οποίων τα 140 χιλιόμετρα την πρώτη μέρα, και τα υπόλοιπα 70 την δεύτερη και τελευταία μέρα του αγώνα. Ως αγώνας είναι εκ φύσεως απαιτητικός, καθώς τα πληρώματα καλούνται να υπολογίσουν με ακρίβεια την ταχύτητά τους ανά πάσα στιγμή, ώστε να πετύχουν τελικά τον καλύτερο δυνατό χρόνο στο τέλος κάθε δοκιμασίας. Η έκπληξη όμως που περίμενε τους αγωνιζόμενους και ανέβασε το επίπεδο δυσκολίας του αγώνα ήταν η κακοκαιρία που είχε πλήξει την Πελοπόννησο λίγες μέρες πριν. Εκτός από τη βροχή, οι συμμετέχοντες φτάνοντας σε πιο υψηλά υψόμετρα συνάντησαν χιόνι! Παρόλα αυτά, φάνηκε να το διασκεδάζουν! Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που συμμετείχα στο Arcadia Classic Tour.
Ακολουθήστε μας στα social media Facebook, Instagram & YouTube για να ενημερώνεστε για τα τελευταία νέα μας.
Η πρώτη φορά ήταν απλά για μένα μια ευκαιρία να δω από κοντά αυτόν τον αγώνα, και η βοήθειά μου μικρής σημασίας αλλά με βοήθησε να κάνω τα πρώτα βήματα στην οργάνωση αγώνων. Το Arcadia Classic Tour 2017 είναι αυτό που θα θυμάμαι για πολλά χρόνια. Η αιτία; Μα φυσικά, η ευκαιρία να βρίσκομαι στην καταγραφή του road book! Είναι μια πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία να βλέπεις πως δημιουργείται το δρομοβιβλίο (κοινώς road book) που θα ακολουθήσουν οι αγωνιζόμενοι. Πάντα είχα την απορία πως γίνεται η καταγραφή του δρόμου, η επιλογή των συμβόλων. Συνεπώς, για μένα το ACT είχε ξεκινήσει λίγες εβδομάδες νωρίτερα, όταν ο οργανωτής θεώρησε καλή σκέψη να βρίσκομαι στην καταγραφή κάποιων νέων διαδρομών και στο ‘πέρασμα’ των υπαρχουσών, αφού το πόστο μου θα ήταν ως ένας από τους πλοηγούς για τις ημέρες του αγώνα.
Η δημιουργία όσο και η επαλήθευση του δρομοβιβλίου είναι αδιαμφισβήτητα το σημαντικότερο κομμάτι στον αγώνα. Είναι αρκετά απαιτητικό και δεν αφήνει περιθώρια λάθους. Στη περίπτωση όμως τον αγώνων τύπου Regularity, η καταγραφή έχει πολύ περισσότερη σημασία, αφού για να είναι επιτυχής θα πρέπει κατά την καταγραφή να επικρατούν καιρικές συνθήκες παραπλήσιες με αυτές του αγώνα, ώστε να αποφευχθούν αποκλίσεις. Εκτός του ότι απαιτεί χρόνο,το επόμενο που απαιτεί είναι συνδυαστική σκέψη, στο που θα είναι τα σημεία των κριτών και πως θα γίνουν οι μετακινήσεις τους από το ένα σημείο στο άλλο και όλα αυτά στα χρονικά περιθώρια του αγώνα. Η όλη οργάνωση του αγώνα έχει πραγματικά τον κόπο της και είναι σίγουρο ότι όσοι το “τολμούν”, αγαπούν πραγματικά αυτό που κάνουν.
Όταν έφτασε λοιπόν η μέρα του αγώνα, ένιωθα πιο σίγουρη ότι όλα θα κυλήσουν ομαλά. Κάτι το οποίο επαληθεύτηκε, και ο μόνος παράγοντας που δεν μπορούσε να αποτραπεί, έκανε την εμφάνισή του. Η κακοκαιρία που όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, πρόσθεσε την πικάντικη νότα στο συνολικό αποτέλεσμα του αγώνα!
